Cyclevision 2017 dag 1

Het was een druilerig begin, met een tochtje door de regen die niet afkoelt en je amper nat maakt, maar de weg wel en de mensen om je heen blijkbaar ook.

Bij de pont kwam ik precies toen er geen pont was en mocht ik daar een kwartier voor me uit staren. Zo rond 9:00 uur op zaterdagochtend had ik daar geen problemen mee.

Na de pont die heerlijke lange wegen door het industrieterrein. Langs grote hopen met zwarte en bruine korrels en ingeslapen fabrieken. En dan tot mijn verrassing een protestmars midden op de lege weg. Witte geklede mensen met “iets” in hun hand. Eromheen “officiële waarnemers” die inderdaad officieel aan het waarnemen was. En journalisten. Die mij met de groep op de achtergrond op de foto nemen. Ik dan ook van hem. Hij kon er niet echt om lachen, maar kon me wel vertellen dat het een protest tegen kolen was. Mooi dacht ik, maar waarom protesteren op een tijdstip dat iedereen nog slaapt? Vast een naïeve gedachte gespeend van elk politiek inzicht. De leus was krachtig maar niet te verstaan. Ik hoopte dat ik later op de dag beter verstaanbaar zou zijn.

Verder ging mijn jaarlijkse bedevaartstocht (zolang het niet te ver is). En snel reed ik langs Kapsalon FUKUP en bloemisterij “de Eisvogel”, naar het Velodrome.

Daar aangekomen als een brave vrijwilliger mij ingeschreven mijn shirt van de crew ontvangen en aan het werk, door mensen te helpen en te irriteren met de speaker. Zo had Jan van Geelen met zijn partner een tandem gekocht die wij ook hadden gewild. Daar brak een ketting, maar toch bleef ik jaloers. En reed Wim Schermer niet (meer) mee. Het blijkt dat zelfs mensen als Wim ouder worden. Jammer, vooral voor hem en voor ons als toeschouwer. Ook Hans Joosten was er even om zijn geliefde tinnen ligfietsen te verkopen. Toen hij vermoeid weg ging, heeft de stand van de NVHPV zijn verkooptaak  overgenomen. En ik ga morgen zorgen dat ze allemaal verkocht zijn!! Al die andere vrijwilligers en bekende gezichten is altijd leuk om weer te zien en ik speakerde wat af. Ik zou niets anders willen, want wedstrijd rijden kan ik niet.

De wedstrijd met de kids is altijd leuk en ik voelde me een oen dat ik me eigen kinderen die niet mee liet beleven. Volgend jaar!

En dan terwijl de lezingen zo’n beetje begon, de 200 m vliegende start op de houten baan van het velodrome. Ik vind het al behoorlijk eng om naar te kijken. Een beetje alsof je kinderen zonder veiligheidsgordel in de achtbaan zitten. Maar de familie Sybrandy suist de bochten in alsof ze het al jaren zo doen. Dat blijkt ook zo te zijn, want de hele winter hadden Anna en de rest van de bende getraind op binnenbanen. Maar de heersers van de baan leken toch Ellen vanVugt en Hans Wessels die een lesje 200 meter sprint met vliegende start gaven, door met de tandem van boven naar beneden te vallen. Meesterlijk mooi. Ik dacht dat dat niet beter kon. Tot Mathias König op zijn hoge Troytec en Stijn van de Maele op zijn M5 CHR hun optreden gaven. Ze kregen beiden applaus van het publiek. Pure schoonheid, pure kracht en perfecte timing gepaard met een vleugje doodsverachting.

Toen was het tijd voor mij te vertrekken. Maar nog even luisteren naar het verhaal van Cygnus rijder, Jan Marcel van Dijken. Nog even beppen buiten, nog even… Nee, ik moet echt gaan. OSMAND aan en de favo Thuis aangetikt en gaan. FUKUP en de eisvogel heb ik niet meer gezien. Wel nog een paar demonstranten en busjes van de politie die natuurlijk hun auto op het fietspad geplaatst hadden.

Zo vandaag is klaar. Morgen nog een dagje. Joepie.

Die Tandem dus. Veel plezier ermee Jan en Scola.

Kees en Wim beiden tevreden over de kap van Kees.

Gezellig druk.

Kinderrace, met stoere kids en zenuwachtige papa’s.

Zo’n trike die comfortabel is.

Oud model, maar nog steeds hip en vol belangstelling.

George and his horse

Waw kont.

Waw spiegel/pinker stokje

We dachten een Zephyr. Of toch stukjes Valenteijn. Oud is ook mooi.

Een Amerikaanse Cruzbike van een Duitser.

Een Bentlage en daarachter de Wielewaal?

Een DF L, met daarvoor de DF S van Nikki.

Stoeltje naar voren met carbon vastgehouden.

Cockpit van de DF van DF

Strak kontje gemaakt met wat plastiek chirurgie.

Anna op haar mooie kleine ligfiets.

Schitterend wiel van M5 op een schitterende CHR met machtige benen.