Knieklachten

Hier wil ik in nette volgorde bespreken over mijn knieklachten:

Hoe het zover gekomen is.

Geen klacht zonder een voorgeschiedenis. Waarschijnlijk zijn de knieklachten een onderdeel van een overmatige hoeveelheid kanoen in een verkeerde scheve houding en belasting van de rug. Maar het verhaal gaat verder. Op de ligfiets heb ik zo mijn klachtjes ontwikkeld. zie http://www.fali.nl/oud/zitten.html over mijn nekklachten.
Waarschijnlijk is de combinatie van nekklachten, rugklachten (2 wervels die krom zitten), de voorbode geweest voor de uiteindelijke knieklachten.

Wat heb/had ik?

http://lijst.ligfiets.net/ligfietslijst1999-2004/18600/18647.html

Wat doe ik er aan?

Naar de therapeuten:

Fysiotherapeut

De fysiotherapeut heeft aan alle kanten mijn knieen bekeken, gepijnigd en onder druk gezet, gemasseerd en onder stroom gezet. Dat gaf een matig tot redelijk resultaat. Klachten gingen echter niet over. Ik was allang gestopt met fietsen trouwens.

Mensendieck

Tussen de fysiotherapeut sessies ook Mensendieck geprobeerd. Een geweldig aardige kerel die er snel achter kwam dat alleen zijn behandeling niet de oplossing was. Naast de oefeningen die hij opgeeft en ik uitvoerde moest er meer gebeuren. Wat wist hij (terecht) niet. Overigens is de nekoefening die ik later bij de MT heb opgekregen een oefening die deze therapeut ook had opgegeven.

Manueel therapeut

Toevallig heb ik gevraagd naar een koppeling tussen mijn nekklachten en de knieën, waarna ik verwezen ben naar een manueel therapeut. Na een aantal sessies waarbij mijn rug hergestructureerd is (bij een manueel therapeut mag je dat geen kraken noemen), werden de klachten heel snel minder. Ook kreeg ik daarbij houding oefeningen, waarbij met name de spieren tussen mijn schouderbladen verstevigd moesten worden. Dit bij elkaar zorgt ervoor dat de klachten lange tijd verdwenen. Momenten van spanning op werk of thuis zorgde dat de klachten vanaf nek en rug naar beneden zakten naar mijn knieën. Een of twee sessies bij de MT waren dan voldoende. Nu (2006 ben ik al anderhalf jaar niet bij een MT geweest en kan ik redelijk goed zelf de klachten bestrijden.

Conclusie

Twee dingen:

1. therapie kan verlichting geven. De therapeuten zijn bijna allemaal gemotiveerd me te helpen. Allen zien geen verband tussen ligfietsen en de klachten. Veel gehoorde opmerking is dat de klachten zeer veel voorkomen bij gewone fietsers. Zie het, dat ik wat overdreef door beide knieën over te belasten. Wat dan weer leuke discussies over pijngrenzen geeft.
2. Doorvragen ook al lijkt alles uitzichtloos is erg aan te raden. Ook de meest gemotiveerde therapeut ziet dingen over het hoofd als het niet tegen hem gezegd is. Het herhalen van mijn klacht, het herinterpreteren van hun opmerkingen en oefeningen maken de behandeling veel trefzekerder dan een gedweeë patiënt (zo is mijn bescheiden ervaring en mening).

Puntsgewijs wat ik nu preventief doe:

1. cadans aanpassen, bij kruissnelheid zit ik tussen 90 en 110 rpm. (bij lagere snelheden mag de cadans wat lager zijn, behalve bij optrekken, het gaat er vooral om dat het vermogen op de knie gelijkmatig blijft en vooral niet te hoog, maar ook niet te laag). Boven de kruissnelheid moet de cadans snelheid ook hoger zijn.
2. ik heb mijn fiets aangepast. Naast dat het goed is dat mijn knieën droog en warmer blijven in een VM, is de houding van Kali ook beter. Rechter op en de voeten iets hoger dan de zitting (vergelijk met een fiets als LARA, die de voeten ongeveer 25 cm boven de onderkant van de billen had). Daarnaast gebruik je bij een VM niet je benen/knieën om te sturen maar doe je dat bijna volledig met je stuur. Hierdoor maken je knieën niet een vreemde draai bij het duwen of trekken tijdens een bocht.
3. Attitude veranderen. Misschien wel de belangrijkste factor is dat ik me voorgenomen heb mijn idee over fietsen aan te passen. Jongensachtige sprintjes, Racefietsen inhalen, bergop-volgas, etc zijn uit den boze. Mijn motto is veel meer: blij dat ik rij en de rest komt later. Ik haal mijn inspiratie nu veel meer uit het aantal kilometers dat ik KAN rijden. Ik dwing mezelf ook niet om te fietsen. Zijn mijn knieën pijnlijk? Dan rijd ik toch niet! Ook betekend het dat ik in stressvolle tijden waarbij spanning bij mij in nek en knieën schiet minder of niet fiets. Daardoor voorkom ik dat ik gefrustreerd raak doordat de pijn er in schiet.
4. Ik heb bijna altijd een lange broek aan op de fiets. De knieën kunnen beter te warm zijn (zweten) dan afgekoeld.

Toekomst

Ik ben eigenwijs genoeg om mij niet te laten stoppen door mijn knieën. het voordeel van het fietsen naar mijn werk is dat ik nog iets doe aan conditie. Dat zou ik er graag in willen houden. Daarvoor heb ik beperking van snelheid en stoere sprintjes weglaten graag voor over. al kost het vaak moeite. Hoe lang dat vol te houden is en hoe lang mijn knieën accepteren dat er af en toe een herstelperiode ingelast wordt, is de vraag.