Cyclevision 2018

Dit jaar was voor mij Cyclevision bijzonder. Dat was het andere jaren ook, maar als je gezin op eigen verzoek mee gaat, is dat toch wel bijzonder. Dat betekende ook dat ik mijn aandacht moest verdelen over mijn vrijwilligerstaak en mijn gezin. Het bleek allemaal nog te passen ook. Vooral omdat mijn kids ongeveer vaker op en om de finishwagen te vinden waren dan ik. Of ze reden met Maarten over het terrein met een DF, open kinderdriewielertje of hun eigen fiets. Kortom. We hebben geweldig genoten.

Onze tent was een van de grootste. Eigenlijk hadden we met zijn vieren willen fietsen, maar onze jongste had een goede reden om niet te kunnen fietsen. Dus reed Olga met Tom naar Cyclevision met de auto. Ik en Daan reden vrijdag op de Lyra en de Mistral langs een route met een pont en bijna geen bochten van Zaandam naar Sloten. Een kleine afstand, maar fietsen met je kind is altijd genieten.

Vrijdagnacht was bijzonder rumoerig. Als het alleen de kikkers was, maar mensen maakten op verschillende manieren ook verbazingwekkend veel lawaai. Of versterkt door geluidsversterkers of met een motor. Of gewoon heel hard pratend in de buurt van de tent. Kortom, buiten de tent was het gezellig en binnen in de tent konden we daarvan “genieten”. In mindere mate was dat gelukkig zaterdagnacht, maar stil is anders. Niet dat we dat echt verwacht hadden.

Het evenement zelf was vooral knus en gezellig. Met een bescheiden aantal wedstrijdrijders en een zeer goed gevulde camping was er altijd wat te doen. Voor de meeste mensen betekende dat ontzettend veel praten over fietsen, onderwijs en andere dingen in het leven. Er werd flink verkocht tijdens de tweedehands markt, de fabrikanten die er waren konden hun fietsen tonen en werden flink bevraagd. Ik blijf het opvallend vinden dat niet meer fabrikanten begrijpen dat een samenscholing van pak hem beet 500 mensen best wel eens verkooptechnisch interessant kan zijn. Maar goed, Intercitybike, Velomobiel.nl, Drymer/Sinner en Challenge/Raptobike waren aanwezig.

De wedstrijden waren opvallend spannend. Met een nieuw soort team-criterium wat voor het publiek heel leuk was, een spectaculaire 200 meter vliegende start in het velodrome, een 1 uurs met een ontketenende Matthias, een 3/6 uurs race met opvallend veel uitvallers en een terechte winnaar.

Die winnaar konden zagen ik en mijn jongens op de Hembrug Pont, want we keken via diabgo.com/ naar het einde van de race.

Traditioneel maak ik een hoop foto’s.

Video 1: Teamcriterium finish Cyclevision 2018

Video 2: 1 uurs race Cyclevision

Video 3: Start 3 uurs race Cyclevision 2018

: Heenweg op de pont

: Onze buren. De fiets die Daan hevig jaloers maakt, want hij is van een leeftijdsgenootje.

: Onze tent.

: En ene klein deel van de andere tenten (foto Daan H)

: Daan is nog geen uur op CV of hij rijdt in de DF van Maarten.

: Het moet natuurlijk wel praktisch blijven…

: Een WEB, is dit nummer 6? Ik ben het vergeten te vragen.

: Een bijzonder stalen/plastic Alleweder, gemaakt bij Tata Steel.

: De Quatrovelo+ van Johan.

: De QV+ wordt hier bewonderd en Paulus laat niet na om handige onderdeeltjes te bekijken en te fotograferen. Johan bewaart zijn kapje onder de bobbel met een klittenbanddoekje.