Als je iemand gaat verlaten, dan doet dat pijn. Vooral als diegene heel dierbaar is. Maar hoe is dat voor een fiets? Zo eentje waar je 9 jaar veel lief en leed hebt gedeeld? En hoe weet een fiets dat je het gaat verkopen?
En waar zit je het dan voor aan de kant? Iets met een gladde huid, geen rimpels. Iets waar de huid geen krassen heeft, althans niet zo veel. Iets die, in de Commandant gezet, zo glad is dat je het maar blijft wrijven. Niet dat je hand ruw aanvoelt… Met een werkende knipperlichtinstallatie en meerdere accu’s. En natuurlijk jonger, dat zul je altijd zien.
Maar ook iets waar niet zoveel aandacht aan is besteed. Niets ten nadele van de vorige eigenaar natuurlijk. Maar Q1 is nou eenmaal een aantal keren flink onderhanden genomen. Zowel van buiten als van binnen. Over alles is drie keer nagedacht. Soms hielp dat, soms niet. Maar aandacht kreeg het wel. Ik moet zeggen dat het dan weer veel minder is, dan de Kalisvaart tijd. Die wekelijks in huis stond om iets aan te tutten, of bij de rvs-laskoning, omdat het frame weer een scheurtje had. Maar ook is er meer mee gefietst in meer tijd (7600 km met Kali in 4,5 jaar tijd, tegenover 22000 km in 9 jaar). Als je dan ook bedenkt dat ik 2,5 jaar ziek ben geweest in mijn Q1 tijd. Vooral de laatste jaren is er meer gereden. De e in de Q1 zorgde dat ik weer dagelijks kon rijden. De fiets is niet als enige oud geworden, maar had geen keuze.
Die nieuwe heeft geen e. Wel Rotor tandwielen en een groot achterwiel. Wel dikke voorbanden en een degelijk achterwiel. Wel 90 mm trommels (ja, ook stilstaan gaat beter). Wel een draadje voor het stuur, die ik er op Q1 afgehaald heb, omdat er armsteunen op zaten (die de nieuwe niet heeft). En Ik moet bekennen dat ik het nummer niet vanaf dag 1 uit mijn hoofd weet. Ik kom niet verder dan Q3honderdnogwat. Ik moet dan gewoon spieken bij zijn verkoper. En die verkoper is dan eigenlijk niet de verkoper. Dat is Klaas. En die niet verkoper, die wel verkoopt, was dan wel weer de eerste eigenaar. Dus ook lijkt het hier alsof de fiets een soort driehoeksverhouding had, waar oude eigenaren niet afstand kunnen nemen. Kortom, een anonieme fiets, met slinkse trucjes. En ja, ook ik ben voor het ding gevallen. De kleur, de opties maakten me totaal blind voor hetgeen mij trouw heeft gebracht waar ik wilde.
En er zitten best wel plekjes op die minder mooi zijn. En er is best wel iets op aan te merken (geen km-teller!!), maar niets weerhoudt mij. Ach, ik doe het dan wel met een Garmin Edge 800 (die er dan wel weer bij zit).
Binnenkort staat er een roemruchte fiets te koop. Oud en verlept. Niet eens erg krakend en overal gepatched en versterkt. Met een hoop onderdelen die vervangen zijn en nog maar weinig onderdelen die moeten worden vervangen. En met waarschijnlijk 160 Mm gereden.
Maar wel Q1!! Dus begin maar met sparen of met tellen, want ik weet dat er iemand is die het niet erg vindt om het op een oude fiets te leren.
Quest nummer 1 
Geef het tijd. Ik heb altijd een band gehouden met mijn Q66. Zelfs toen ik allang de Q491 had. Die was gewoon een fiets.
De Q66 heeft zijn plek gevonden in het velomobielmuseum. Een belofte die ik bij aanschaf had gemaakt. Hij is altijd uniek gebleven als prototype van de latere 26″ fietsen. Toch is de DF-XL-20 nu echt mijn fiets. Het moment van loslaten vd Q66 was al vrij snel na aanschaf vd DF.
Jou Q1 is natuurlijk ook uniek. Museum waardig? Dat is niet aan mij. Q0 was de eerste Quest dacht ik.
Wist je dat Klaas van Santiago met deze fiets naar huis is gefietst? Hij schreef er een ebook over.
Of het museum waardig is, is nu aan Ymte. Ik heb het hem wel voorgesteld. Q0 is inderdaad de eerste en misschien is dat wel een beter keuze om in het museum te zetten, aangezien daar weinig aan veranderd is.
Nee, dat van Santiago wist ik niet. Ga ik opzoeken.
Zijn Santiagorit staat op in de Apple winkel…daar ben jij geen fan van.
Ik zou de Q1 nog even aanhouden. Je zal niet de eerste zijn die spijt heeft van wegdoen. Ik heb de Q66 altijd naast de Q491 gehouden en ja hoor na 2 jaar ging de Q491 eruit en kroop ik weer vertrouwd in een gereviseerde Q66. Toen de DF kwam (die fietste zo heerlijk licht!) was na een paar manden het afscheid van de Q66 redelijk makkelijk en definitief.
Marloes heeft Stoffel ook nog vrij lang gehouden naast haar DF. Pas toen er echt een geschikte kandidaat zich aandiende die de schildpadden waardeerde verwiselde deze van eigenaar.
Quest1 staat trouwens nog steeds in Bastiaan blauw op de lijst.
Ook nog als NL-Q met de meeste kilometers. Blacky zal wel niet veel meer bij schrijven denk ik. Volgens mij is hij overgestapt in DF. Alleen Michel hijgt in je nek.
De Q0 van Richard lijkt stil te staan. Die is een paar maanden ouder als Q1. Daar was wat mee. Kan me niet meer herinneren. Ander frame?
Dag Theo,
Q1 moet sowieso nog even blijven aangezien mijn benen na twee dagen niet ondersteund ontploften en het aanvoelt alsof ik twee dagen mee gedaan heb aan de Tour de France. Ik werd snachts wakker van de pijn doordat mijn benen op elkaar liggen. Niet goed. dus gisteren weer met Q1 naar school gereden (of je dat fietsen kan noemen…)
Even kijken wat ik nu ga doen. Waarschijnlijk de motor overzetten. Maar als iemand een goed bod doet van Q1 met motor, een andere motor kopen. Ach keuzes…
Hoi Hans
Vind je fiets het wel leuk dat je hem “oud” noemt
Misschien vind hij het nu wel helemaal niet erg dat je hem verkoopt en hopelijk een vriendelijker baasje krijgt 😉 die hem niet oud vind
Oud is natuurlijk heel relatief, weten wij mannen op … kuch … leeftijd. 😉
Oei, Hans, ik dacht even, de eQuest verdwijnt, wat komt er voor in de plaats? Een nieuwere Quest! Veel plezier er mee!
Er staat ergens een link naar de site van Liggende Lui. Q327 (uit mijn hoofd)
de link staat boven, in je eigen stukje 😉