Elke fiets heeft zijn achilleshiel. En als je fiets een paar jaar oud is, dan zijn er meer zichtbaar. En waarschijnlijk zijn er nog een flink wat verborgen.
Je kijkt dus tegen de gele polyester dwarsbuis achter de zitting aan. Je ziet nog net het schuim waar het zitje op rust aan de onderkant en rechts onder de bovenkant van de achterveerpoot.
Vorige week was het niet zo zeer een achilleshiel maar een ruggenwervel/rib die gebroken was. In de oude 20 inch Questen is het aluminium frame verbonden met de body op een paar plaatsen. Voor het achterwiel is dat met een slangenklem. En die is ergens in de afgelopen weken gebroken.
En ik heb nogal een probleem met het herkennen met mankementen aan mijn fiets. Ik denk eerst niets, dan denk ik dat het zo hoort, dan besef ik dat het misschien iets nieuws is, maar niet geheel volgens de plannen van de makers. Dan rijd ik een tijdje met het besef dat er iets niet helemaal klopt. Dan ga ik eens kijken, zie niks en rijd weer een tijdje en dan kijk ik nog een keer en zie het wel. Het varieert een beetje in tijd, maar deze keer schat ik het op 2 weken. Gelukkig rijd ik niet zo veel.
Heeft ook te maken met mijn velomobiel verleden. Als ik met Kali fietste maakte ik mij zorgen als het stil werd in de fiets. Er zou toch niet iets kwijt geraakt zijn? En er zwierf altijd wel ergens een onderdeeltje rond in de fiets. En de dingen die daar stuk gingen waren vrij duidelijk. Een stuk frame of … de kleerhanger. En dat merk je direct.
Op mijn werk tilde ik de fiets op om te draaien en bemerkte iets te veel speling. Oorzaak was toen snel gevonden. Aangezien ik besefte dat ik heenweg al met een gemankeerde fiets gereden heb, ben ik met de slangenklem in de hand de eerste de beste bouwwinkel op mijn route ingelopen. De Praxis in Neck. Daar hadden ze tot mijn verbazing een opvallend kleine keuze in slangenklemmen. In ieder geval hebben ze niet zulke brede slangenklemmen als velomobiel.nl bedoeld heeft. Maar ja, een kniesoor die daar op let. Na wat kniesoren besloten om geen kniesoor te zijn en een mooi RVS exemplaar afgerekend.
En zo ziet het er weer geruststellend heel uit.
En op een parkeerplaats in mijn overvolle reparatietasje op zoek naar een platte schroevendraaier. Al draaiende knijp je langzaam dat ding steeds strakker en is het opletten dat je de polyester dwarsbalk (die zeg maar de kleerhanger is van het oude model) niet stuk draait. Gé maakt zich naar aanleiding van de foto zorgen of de polyester dwarsbalk nog stevig genoeg is, gezien de scheuren die er in zitten. Ik denk van wel.
Maar ik heb al een plan om met een aluminium buis de polyester buis te verstevigen. en hopelijk doe ik dat voor dat ik besef dat het een mankement is geworden. De isolatiebuizen die zorgen dat de zitting niet te veel heen en weer beweegt zouden ook wel eens vervangen kunnen worden door iets stevigers en doelmatigs. Misschien combineren met het aluminium buis verstevigingsidee.
Nou ja. Voor het overzicht. Die blauwe isolatiebuisjes met overschot tape zijn om te zorgen dat de zitting niet te erg zijdelings beweegt.
Quest nummer 1 