Dit artikel wordt steeds uitgebreid met mijn laatste ervaringen van deze pedalen, totdat het niet meer interessant is om te melden of tot ik andere pedalen gebruik.
Inleiding: De keuze
Omdat SPD niet veel zijdelingse speling heeft en andere pedalen wel, ben ik op zoek gegaan naar een pedaal die mij verlichting geeft. Al geloof ik niet dat mijn knieleed geheel verholpen kan worden met pedalen, is het waard het te proberen.
De eerste die ik ga proberen, waarvan ik vanzelfsprekend hoop dat het ook de laatste is, zijn Look Quartz. Tweedehands gekocht, maar wel met 2 paar schoenplaatjes van verschillende types en verschillende spacertjes om de hoogte van de schoenplaat op de schoen te kunnen variëren. De type schoenplaatjes variëren in de hoek waarin ze uitklikken. Ik heb gekozen om de uitklikhoek zo groot mogelijk te maken. Daarbij zijn deze schoenplaatjes ook kleiner, waardoor ik hoop iets meer zijdelingse beweging te hebben. Dat laatste is waarschijnlijk vooral psychisch. Maar alles telt mee.
De eerste keer bevestigen van de schoenplaatjes heb ik geen spacer gebruikt. Aangezien de handleiding verteld dat bij een schoenprofielhoogte minder dan 7,5 mm dat niet nodig was. Maar als ik nu inklik dan zitten de schoenen weliswaar goed vast (en gaan ook makkelijk los), maar ze kunnen geen kant opschuiven omdat de zool tegen de pedaal wordt aangedrukt. Sprake van de 3 graden draaiing of 3mm zijdelings speling is er dan natuurlijk niet.
Dus nu heb ik er een 1 mm spacer tussen de schoenplaat en de schoen geplaatst. In de hoop dat dit wat vrijheid van de schoen tov de pedaal geeft. Kijken hoe dat fietst.
Update 1:
Vanmiddag dus even gefietst. Dit is een groot verschil zeg. Ik kan me goed voorstellen dat mensen het gefixeerde van geen spacer prettig vinden, maar ik ben met spacer veel blijer. De voet kan zeer ver naar buiten draaien. Ik denk dat het tegen het uitklikmoment zit dat je beweging hebt. Dat is verder dan de beloofde 3 graden. Dat komt denk ik omdat het Look Quartz systeem voor je gevoel geen hobbel heeft tussen in en uitklikken. Dat gaat heel geleidelijk. De zijdelingse beweging kan ik niet voelen, of dat invloed op het rijden heeft is dus onduidelijk. Misschien is het er wel maar is de voet al direct iets naar buiten ingeklikt of schuift langzaam naar de gewenste plek.
En nu het knieleed. Er is slechts 10 km gereden, dat moet wel gerealiseerd worden. Daarom komt er zeker na een paar honderd km nog een update met een hardere conclusie. In eerste instantie vooral tevreden over de rechterknie. Daar kon ik de pijn die ik met SPD ervaar niet voelen. De vrijheid die ik nu voel lijkt bij te dragen aan de pijnloosheid. De pijn met SPD is ws een peesje links in de knie. Geen pijn nu dus. Geen idee waardoor. Ben ik gewoon ontspannen of rijd ik te langzaam (waardoor te weinig druk op de pees), of ligt het aan het pedaal? In ieder geval een goed begin.
De linkerknie heeft als klacht tijdens het fietsen dat de pees linksonder (dus onder het kniegewricht, naast de knieholte) opgerekt voelt. Je kan er mee fietsen, maar je voelt de spanning langzaam toenemen. Gelukkig is mijn woon-werk niet ver….. Met de Look Quartz is de pijn wel minder (nogmaals het is een korte afstand geweest), maar niet weg. Ik verschuif onderweg wat op mijn zitting (geen verbetering) en bedenk opeens de tweede list. Namelijk een extra laagje ventisit onder de billen. Dit werktte bij Kali wel, maar bij Quali met SPD niet. Zou het misschien…. ja hoor. De zeurderige pees houdt na een paar honderd meter op met zeuren. Ik kan de rest doorrijden zonder pijn. Het kan de combinatie van een beetje scheef kunnen zitten (dikker kussen dus kan rechterbil meer in het kussen zakken) en meer uitzwaai mogelijkheid van het pedaal systeem zijn.
Nu heb ik wel geleerd bij de osteopaat dat pijnervaring niet alleen persoonlijk is maar ook tijd en plaatsgebonden om maar te zwijgen van de psyche. En meestal heeft pijn ook een signaal functie. Dus als het signaal uitblijft, moet het ook een tijdje duren voordat je beseft dat het er niet is. Zoals al eerder opgemerkt kan de ontspanning (even een ritje tussendoor) al heel veel uitmaken en het idee dat je bezig bent iets te verbeteren ook heel erg meespelen. Daarbij was dit midden op de dag, terwijl woon-werk over het algemeen ’s ochtends vroeg en ’s avonds is. We zullen dus zien of deze zachte euforie de komende kilometers door zal zetten. Deze post zal ik dan ook uitbreiden met de ervaringen. Zijn de ervaringen niet positief? Ach, dan proberen we toch gewoon weer iets anders. 🙂
Update 2:
woon-werk gedaan en daar zijn de pijntjes weer. Veel kouder en niet geheel te vergelijken, maar dus geen wonderbaarlijke genezing. Ik zag dat Time-Atac schoenplaatjes toch iets anders gevormd zijn, maar passen wel op Look Quartz pedalen. Misschien over een tijdje die proberen. Ik houd jullie op de hoogte.
Update 3:
Time Attack plaatjes zijn besteld. Ik hoop op meer speling dan de Look schoenplaatjes. Ik ben steeds meer overtuigd dat niet zozeer de pedalen bepalend zijn maar de houding van het lichaam. Ik zit nu scheef in de stoel en dat lijkt beter te helpen. Dus de oplossing is nog niet gevonden. Ik denk wel dat ik steeds iets dichter bij een mogelijke oplossing kom. Dat geeft de man moed en houdt me fietsende.
Update 4:
Nu een paar honderd km verder enige dip gehad. De knieën leken rond de meniscus gekneusd oid. Toch maar een afspraak met de Osteopaat gemaakt. Het lijkt dat ik kan fietsen met een andere houding in de fiets. Ideaal is anders, maar we ploeteren verder. De vraag die blijft. Helpen de Look pedalen de knieproblemen te verminderen? Dat antwoord is in mijn geval moeilijk te geven. Ik denk of een klein beetje of nauwelijks. Zou de TPD’s eigenlijk wel willen proberen…..
Update 5:
Goed, een bezoek aan de osteopaat doet me weer lekker fietsen. Het ligt zeker niet aan de pedalen, maar of zij de pijn verlichten weet ik niet. Doet er niet toe. Ze klikken makkelijk uit en zitten heel stabiel. Waar ik met SPD nog wel eens wilde lostrappen, lijken de Looks geen krimp te geven bij hobbels en dergelijke. De tip van de osteopaat is om een wigje tussen mijn rechterbil en de zitting te doen. Nu volgt een ingewikkeld technisch verhaal, die ik dus niet ga opschrijven, want niet relevant voor de Look geinteresseerden. Mijn voorlopige conclusie: Look zijn goede betrouwbare pedalen. De invloed op mijn knieklachten zijn moelijk vast te stellen. Ik hou ze er lekker op.
Wel al veel gefietst zo te zien aan je km-stand….
😉
Alles is relatief. 😉 137555 is veel. Daartegenover zijn er slechts 500 door mij gereden. Ach, komt tijd.
Damn, ik zie nu pas wat je bedoelt. Vette tikfout. Ga ik verbeteren.
Pingback: Knieleed ontrafelt deel 3 | quest nummer 1
Hoi Hans,
ik heb drie vragen over de Look/Time combinatie.
– Is de combinatie zijdelings stabiel? Ik bedoel hiermee dat de voet niet zijdelings kan kantelen, een bekend probleem bij SPD wat echt de moord is voor mijn knieën en bepaalde spieren in mijn bovenbenen.
– Is de float vrij, of gaat hij altijd tegen een veerdruk in?
– Hoe breed is de pedaal, gemeten van het midden van het plaatje tot de zijkant van de crank? Je schrijft dat het misschien wel korter is dan de standaard-Bebop, maar waarschijnlijk is het weer langer dan mijn Bebops (die helaas versleten zijn).
Hoi Walter,
Als je bedoelt met zijdelings stabiel, dat in de voet niet kan roteren over zijn lengte as, dan is het antwooord ja waarschijnlijk. Als de vraag is of de voet niet kan bewegen van links naar rechts, dan is het antwoord nee. De Look plaatjes zijn een paar mm smaller dan de Time plaatjes.
De float is niet vrij. Maar de veerdruk is anders (lager dan SPD). Deze is niet af te stellen op mijn pedalen.
Toen ik de pedalen van Bebop en Time naast elkaar legde, was het midden van de schoenplaat op dezelfde plaats. Echter, doordat de Tme schoenplaat iets kan bewegen, dus ook naar de crank toe (of er vanaf natuurlijk) Het zal een millimeter zijn. Dat zou ik moeten na meten. En ik vrees al dat je dat gaat vragen, dus probeer ik morgen dat na werk en kids in bed proppen na te kijken. 😉